W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu, czy drzewa iglaste produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste. Porozmawiamy też o tym, czy w cieplejszym klimacie produkują one więcej tlenu niż drzewa liściaste. I porównamy je z innymi gatunkami drzew, takimi jak buk czy dąb. Jaki jest więc wniosek? Drzewa iglaste produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste, a ich długotrwałe liście to mniejsza inwestycja w azot w ciągu roku. Azot jest pierwiastkiem ograniczającym w zimnym i suchym klimacie, więc każdy dodatkowy azot jest dla iglastych drzew bonusem. Kutykula na liściach drzew iglastych pomaga utrzymać składniki odżywcze w liściach, co oznacza, że opady mają mniejszy wpływ na te składniki. Igły mogą jednak tracić tyle samo azotu rocznie co liście liściaste, ale tracą go mniej w ciągu roku
Drzewa iglaste produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste
Podczas gdy większość drzew traci liście na zimę, drzewa iglaste zachowują swoje igły. Oba rodzaje drzew mają aparaty szparkowe, które pozwalają liściom absorbować światło słoneczne i dwutlenek węgla. Ponadto, drzewa liściaste mają większe stomaty, ponieważ ich liście w szybkim tempie pochłaniają światło słoneczne. Dlatego produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste. Zalety drzew iglastych przeważają jednak nad ich wadami.
Długotrwałe liście drzew iglastych oznaczają znacznie mniejszą roczną inwestycję w azot. Azot jest krytycznym składnikiem odżywczym, a w zimnym klimacie liście często są go pozbawione. Ponadto kutykula na liściach drzew iglastych pomaga zatrzymać składniki odżywcze, dzięki czemu są one mniej podatne na wymywanie przez opady atmosferyczne. Co więcej, igły drzew iglastych mogą tracić tyle samo azotu co liście liściaste w ciągu zaledwie kilku miesięcy, ale ogólnie zużywają go znacznie mniej w ciągu roku.
Kolejną zaletą drzew iglastych jest ich zdolność do przechwytywania większej ilości światła słonecznego. Iglaki wykorzystują kształt swoich liści do pochłaniania większej ilości światła słonecznego. Klasyczny stożkowy kształt drzew iglastych przechwytuje światło słoneczne skuteczniej niż zaokrąglony baldachim. W klimacie umiarkowanym, zaokrąglony baldachim byłby nieskuteczny w pochłanianiu światła słonecznego. W tym przypadku drzewa iglaste mają znacznie wyższy wskaźnik produkcji tlenu niż drzewa liściaste.
Jeśli chodzi o wydzielanie większej ilości tlenu niż drzewa liściaste, klony i świerki należą do drzew o najwyższej produkcji. Gdy są dojrzałe, mogą uwolnić ilość tlenu wystarczającą dla dwóch osób i pochłonąć aż 48 funtów CO2 z powietrza. Innym drzewem o wysokiej produkcji tlenu jest świerk pospolity, którego jest 35 gatunków. Jego liście igieł są czterostronne i są połączone z maleńkimi stawami zwanymi pulvini. Igły są zrzucane co 4-10 lat, a ich pozostałe pulvini pozostawiają powierzchnię szorstką.
Jak wspomniano wyżej, większość drzew liściastych przechodzi w stan spoczynku zimowego. Jednak niektóre gatunki, takie jak osika, ewoluowały, by przetrwać w klimacie, w którym drzewa liściaste nie mogą przetrwać. Ich kora nadal zawiera chlorofil, który umożliwia im fotosyntezę nawet w zimie. Proces ten jest jednak mało wydajny. Nie oznacza to jednak, że drzewa liściaste nie mogą produkować tlenu.
W zimnym klimacie produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste
W zimnym klimacie drzewa iglaste produkują więcej tlenu na jednostkę masy powierzchni liści niż drzewa liściaste. Gatunki iglaste wykorzystują więcej światła słonecznego do produkcji tlenu, co jest wprost proporcjonalne do powierzchni liści. Drzewa liściaste mają duże liście i produkują mniej tlenu na jednostkę masy. Drzewa iglaste mają igiełkowate liście, natomiast drzewa liściaste mają liście o różnej grubości.
Zarówno drzewa liściaste jak i wiecznie zielone produkują tlen. Jednak drzewa liściaste produkują zimą mniej tlenu niż wiecznie zielone. Drzewa zimozielone produkują tlen przez cały rok. W zimnym klimacie drzewa iglaste produkują więcej tlenu na jednostkę masy niż drzewa liściaste. Jednak ich wzrost i produkcja tlenu są wolniejsze. Wynika to z różnicy w powierzchni liści między gatunkami liściastymi i wiecznie zielonymi.
W zimnym klimacie szparkowy układ nerwowy w drzewach liściastych jest znacznie mniejszy i nie produkuje tyle tlenu. Drzewa te produkują jednak więcej tlenu na jednostkę masy niż drzewa liściaste. Ponadto drzewa iglaste lepiej znoszą niskie temperatury niż drzewa liściaste. Książka “By the Light of the Sun” szczegółowo wyjaśnia ten proces i to, jak drzewa iglaste mogą wykorzystać swoją fotosyntezę do walki ze zmianami klimatu. Książka zwraca również uwagę na to, że liście są kluczowe dla tego procesu. Pobierają one gazowy dwutlenek węgla z powietrza przez maleńkie otwory w liściach zwane stomata. Fotosynteza zachodzi wewnątrz chloroplastów liści drzewa.
W zimnym klimacie drzewa iglaste produkują więcej tlenu niż rośliny liściaste, ponieważ nie tracą liści. W przeciwieństwie do drzew liściastych, drzewa iglaste nie tracą liści co roku, więc oszczędzają wodę i azot. Liście drzew iglastych są bardziej żywotne niż liście drzew liściastych. Mają też tendencję do wzrostu na szerokość i wysokość. Dzięki tym cechom drzewa iglaste mogą żyć w zimnym klimacie bez dużej ilości wody.
Mimo że są krótsze, drzewa iglaste produkują więcej tlenu niż drzewa liściaste w chłodniejszym klimacie. Wytwarzają również więcej tlenu, gdy aktywnie rosną, co jest ważną cechą w zimnym klimacie. Ponadto ich większe liście pozwalają im przechwycić więcej światła słonecznego, co sprawia, że są bardziej wydajne w fotosyntezie. Dlatego drzewa iglaste są lepsze dla chłodniejszego klimatu niż drzewa liściaste.
Produkują więcej tlenu niż buki
Pomimo podobieństwa w wyglądzie, drzewa iglaste i buki w rzeczywistości produkują więcej tlenu. Buki są drzewami liściastymi, co oznacza, że ich liście zrzucają jesienią, natomiast drzewa iglaste produkują więcej tlenu w miesiącach zimowych. Podczas gdy te pierwsze produkują więcej tlenu niż te drugie, drzewa iglaste mają zazwyczaj większą zawartość węgla i azotu w swoich liściach. Z tego powodu rosną one w regionach o ubogiej glebie, podczas gdy ich szerokolistni kuzyni znajdują się na obszarach o bogatszej zawartości składników odżywczych.
Na przykład daglezja jest drzewem wiecznie zielonym. Z tego powodu jej igły są chronione przed utratą wody w chłodniejszych miesiącach roku. Dzięki temu drzewo może produkować tlen nawet w zimie. Jest to możliwe, ponieważ drzewo jest w stanie wytwarzać tlen w procesie zwanym fotosyntezą, który polega na współdziałaniu światła słonecznego, dwutlenku węgla i wody. Daglezja jest również ważnym źródłem tlenu.
Drzewa iglaste są bardziej wydajne w fotosyntezie niż buki, czyli procesie, w którym rośliny zielone tworzą tlen z dwutlenku węgla i wody. Jednak nie wszystkie drzewa produkują tlen w czasie zimy. Ponadto drzewa iglaste nie potrzebują tak dużo światła słonecznego, jak ich liściaści kuzyni. Ta różnica w wytwarzaniu przez nie tlenu wynika w dużej mierze z faktu, że drzewa iglaste wytwarzają więcej tlenu w nocy niż buki.
Chociaż drzewa o niższym poziomie O2 są zwykle liściaste, drzewa iglaste są w rzeczywistości najlepszym rozwiązaniem dla lasów ze względu na ich wyższą zawartość CO2. W porównaniu z bukami, drzewa iglaste mogą używać sztucznego światła do wytwarzania tlenu. Nie miałoby to jednak większego sensu w lasach. Poza tym, atmosfera ziemska ma mnóstwo tlenu. Przez miliony lat zawartość tlenu wynosiła około 21%.
Podobne tematy
- Jakie drzewa nie tracą liści na zimę?
- Które drzewa nie powodują alergii?
- Jakie drzewa przyciągają ptaki?
Ogrodami zajmuje się od 1999 roku, urządzam, planuje, buduje. Robię wszystko co moi klienci sobie życzą na swoim wymarzonym ogrodzie. Dzięki prowadzeniu firmy od dłuższego czasu, posiadam obszerną wiedzę na temat ogrodów i chciałbym ją przekazać dalej. Zapraszam do czytania.
